Jan Terlouw about "touwtjes uit de brievenbussen"

In honor of Jan Terlouw who passed away today. The first part of a famous story he told in the Netherlands (English below):

Toen ik een kind was, was het oorlog. De tweede wereldoorlog was van mijn 7e tot mijn 13e jaar. En toen het voorbij was, toen ik student was, toen ik mijn dienstplicht vervulde, toen ik mijn eerste onderzoeksbaan kreeg, toen was Nederland wat je noemde in wederopbouw. De huizen werden hersteld, de kerken, de andere gebouwen. Maar vooral waren we de welvaardstaat aan het bouwen. AOW kwam op stand. Ouderdomspensioen voor iedereen. En het ziekenfonds ofwel ziektewet. Medische zorg voor iedereen. Dat gebeurde. En in die tijd zat ik met mijn jonge gezin, we woonden in een single-huis in Utrecht. En overal hingen touwtjes uit de brievenbus. De kinderen konden gewoon de voordeuren opentrekken en bij mekaar binnenlopen. Volwassenen ook. We vertrouwden mekaar.

English:

When I was a child, there was war. The Second World War was from when I was 7 to 13. And when it was over, when I was a student, when I did my military service, when I got my first research job, the Netherlands was what you call in reconstruction. The houses were being repaired, the churches, the other buildings. But above all, we were building the welfare state. AOW was being established. Old age pension for everyone. And the health insurance fund or sickness benefit. Medical care for everyone. That happened. And at that time I was with my young family, we lived in a single-family home in Utrecht. And everywhere there were strings hanging out of the letterbox. The children could just pull open the front doors and walk in on each other. Adults too. We trusted each other.